Are you lost? Don't be afraid my dear, I'll be there when you'll need me.. To sing to you the song of sadness when all hope will have been lost...

Tied Puppets


Liani
Είμαι ο ιππότης της τετράγωνης κρέπας,
ο άρχοντας του κηκλιδώματος,
ο πρίγκιπας της τουαλέτας,
είμαι το φως του φρένου,
η βουβαλική μάζα του τραίνου,
είμαι ο σκουπιδοφάγος του σπιτιού σας.
Είμαι ο άρχοντας
Είμαι ο Μεγιστάνας
Είμαι πριγκίπισσα
Είμαι ο διακόπτης

ΕΙΜΑΙ... Ο Άκυρος Λόρδος
(τυχών συμπτώσεις με αληθινά πρόσωπα είναι τυχαίες)
Σήμερα έκλεισα τα 5 μου :D

Never Judge a Book By It's Cover ;)
<-------------------------------->


Adis
Αν σου πω ποιος είμαι σήμερα, δε θα ξέρεις ποιος θα 'μαι αύριο. Αν προσπαθήσω να σου πω ποιος θα είμαι αύριο από σήμερα, ίσως και να κάνω λάθος. Το χθες είναι πλέον πολύ μακριά. Έτσι γράφω για να "σώσω" το ποιος είμαι τη στιγμή που το κάνω.. Όλοι μας αλλάζουμε, αρκεί να ξέρεις να χειριστείς σωστά αυτό που γίνεσαι..

The page of an old friend

Take a walk down the visual
Bill Ioanou


There are things known and things unknown an' in between are the doors...

Bleeders

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 05, 2010


Με γρήγορα και ψυθηριστά βήματα πήγα πίσω απ' την πόρτα της και ετοιμάστηκα. Ήμουν σίγουρος για κάθε μου κίνηση και δε θα καθόμουν να το σκεφτώ ούτε δευτερόλεπτο.. Μόλις άνοιξε η πόρτα πήδηξα πάνω της και πέρασα σαν κολιέ τη πετσέτα στο λαιμό της. Ευτυχώς δεν πρόλαβε να φωνάξει.Την έσφηξα με όλο το μίσος που κουβαλούσα τόσα χρόνια. Όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα ένιωθα ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου. Σαν να αγκάλιαζα ένα όνειρο ζωής και έκλεινε ένας ακόμη κύκλος.. Ανατρίχιαζα από απόλαυση και ταυτόχρονα γελούσα αγχομένα απ' την υπερβολική δόση μανίας που με είχε καταβάλει. Βέβαια, είχα κλείσει τα μάτια μου και έτσι δεν πρόλαβα να δω τίποτα, αλλά μου έφτανε που είχα πετύχει το σκοπό μου.. (Τουλάχιστον έτσι νόμιζα..)


Μόλις όμως τελείωσαν όλα και άνοιξα τα μάτια μου, ο χρόνος πάγωσε.. Τα χέρια μου ιδρωμένα, μούδιασαν και πριν από οποιαδήποτε σκέψη, πέρασαν από μπροστά μου χιλιάδες εικόνες του παρελθόντος.. Εικόνες όμορφες και άσχημες, που θα 'θελα και δε θα ΄θελα να θυμάμαι.. Εικόνες γλυκιάς απορίας που έσβυσαν από τη μνήμη μου μέσα σε λίγα βιασμένα, μαύρα δευτερόλεπτα... Χωρίς όμως καμία ανάγκη απάντησης σ' όλα εκείνα τα περαστικά "γιατί" του χρόνου. Δυστυχώς δεν μου είχαν μάθει πώς να κλαίω...

Από παιδί θυμάμαι μια φράση που μου 'λεγε ο πατέρας μου: "Η υπομονή είναι αρετή". Πάντα ήθελα να οργανώνω καλά κάτι πριν το κάνω και ήμουν σε θέση να θυσιάσω όσο χρόνο χρειαζόταν για να το πετύχω. Όλα είναι θέμα τεχνικής, συνήθιζα να λέω μέσα μου για να μην ξεχνιέμαι.. Όταν όμως ξαφνικά συμβεί κάτι απρόοπτο, κάτι εκτός σχεδίου, τότε όλες οι σκέψεις εκτροχιάζονται και η υπομονή ξεψυχά στην προσπάθειά της να προλάβει το χρόνο που μοιάζει να τρέχει με διπλάσια ταχύτητα..


Είχε σοριαστεί στο πάτωμα με το πιο απορημένο βλέμα που 'χα δει ποτέ μου, χειρότερα κι απ' ότι το είχα φανταστεί στ' αγαπημένα μου όνειρα. Αλλά δεν ήταν η Μαίρη.. Ήταν η μητέρα μου... Και για πρώτη φορά παραδέχτηκα στον εαυτό μου πως αυτό ήταν κάτι που δεν είχα προβλέψει. Και μεσ' στη θλίψη μου το είδα σαν μια πρωτόγνωρη δοκιμασία που έπρεπε να ξεπεράσω, γνωρίζοντας πως δεν υπήρχε επιστροφή.
Αφού της χάιδεψα για λίγο το κεφάλι σηκώθηκα, έπλεινα τα χέρια μου και γύρισα στο αμάξι.. Δεν είπα ούτε κουβέντα, αλλά το πιο περίεργο είναι ότι κανείς δε με ρώτησε τίποτα.. Ήμουν πολύ ήρεμος και κοιτούσα έξω απ' το παράθυρο το χιόνι που έπεφτε σιγά σιγά στο έδαφος, ο πατέρας μου έβαλε μπρος τη μηχανή και αφού είπε: "Έτοιμοι?" ξεκίνησε χωρίς να πάρει απάντηση.. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα η αδερφή μου ρώτησε τρομαγμένη (γιατί μάλλον κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά): "Καλά, τη μαμά εδώ θα την αφήσουμε?". Ο πατέρας τότε γύρισε αμέσως και της χαμογέλασε για να την καθησυχάσει. "Έπρεπε να γυρίσει πίσω γιατί κάτι απρόοπτο συνέβει και τα πράγματα βγήκαν εκτός σχεδίου, έτσι δεν είναι αγόρι μου?" είπε κοιτώντας εμένα.. Τότε εγώ γύρισα απότομα και τον κοίταξα κατάματα σαστισμένος. Ναι, σίγουρα ήξερε, μου το 'λεγαν τα μάτια του και το χαμόγελό του.. Φόβος με κυρίεψε, αλλά δεν το 'δειξα ούτε στιγμή, γιατί έτρεμα στην ιδέα του τι θ' ακολουθούσε μετά. "Ναι πατέρα έτσι." είπα και συνέχισα να κοιτάζω έξω απ' το παράθυρο χωρίς να σκέφτομαι τίποτα.. Πέρασαν αρκετά λεπτά χωρίς ν' ακουστεί ούτε ανάσα.. Και η Μαίρη ήταν ακόμη εκεί, στο πίσω κάθισμα όπως πάντα...

8 Commited Crimes:

Ανώνυμος είπε...

po re file....ta spaei to skiniko.......mporw na to fantastw kiolas....marese para para polu....bravo kalh douleia.....

(p.s re mhpws na arxhsw na anushxo???kindineuw???skiaxtika...:P)

...wonderboy...

Liani είπε...

περιμενω πως και πως το part 3 ακομα και εαν φτασει τα 5 part θα ειναι καλο. Αυτο που εγινε με την μητερα δεν το περιμενα και ηταν πολυ καλη εμπνευση. το μυαλο μου ηδη κανει σεναρια για το τριτο κομματι και το τι μπορει να γινει.

ΥΓ: wonderboy - ισως να ηταν μια καλη ιδεα να αρχισεις να ανυσηχεις. γιατι ο ανθρωπος δν γραφει οτι του κατεβει στο κεφαλι. πολλες φορες περνει καταστασεις, αισθηματα και συναισθηματα απο Real Life συμβαντα και τα ενσωματονει στο κειμενο του.

Αδη εξεπληξε με. θελω να δω το ποσο μακρυα μπορεις να το πας ;)
καλημερα
Liani

Madame de la Luna είπε...

Καλώς σας βρήκα στο ατμοσφαιρικότατο σας blog..

Adis, κι εμένα μου άρεσε η ανατροπή, αλλά και ο 'χαρακτήρας' γενικότερα.. Θα έχει και συνέχεια λοιπόν;

Θα τα ξαναπούμε παιδιά. Καλό απόγευμα.



ΥΓ: Δεν ξέρω αν έχει σημασία, αλλά αυτή η γραμματοσειρά μου κάνει καλύτερη. Η άλλη ωραία, αλλά κουραστική στο διάβασμα. Απλώς το αναφέρω, αλλά μην βασιστείτε σε μένα. Ρωτήστε και άλλους πιο αξιόπιστους ;)

Adis είπε...

Wonderboy,
και 'γω το φαντάστικα.. ;)
(Στην ερώτησή σου δεν μπορώ ν' απαντήσω εγώ.. Μάλλον η απάντηση θα δωθεί μέσα απ' τη ζωή! :P xD Αστειάκι..)

Εγώ απλά ήθελα να μας δείξω το πόσο ήρεμη ζωή έχουν οι Αμερικάνικες οικογένιες.. ;)

Καλό βράδυ!


Liani,
θα 'θελα να 'ξερα τι αρρωστημένα σκηνικά χτίζεις στο μυαλό σου! :P
Λες να το τραβήξω κι άλλο? Χμμ...
Ευχαριστώ για την ιδέα! ;)

(Θα περιμένω το mail που υποσχέθηκες..)


Madame de la Luna,
καλώς ήρθες στο φτωχικό μας! :)
Χαίρομαι που σ' άρεσε, ήθελα πολύ να μου πεις τη γνώμη σου! :)

Όσο για το τελευταίο έχει πολύ σημασία, γιατί κι εμείς το ψάχναμε.. Απλά δεν κατάλαβα ποια εννοούσες όταν είπες "η άλλη".. Εννοείς τη γραμματοσειρά του πρώτου ποστ (Η είδηση)??

Madame de la Luna είπε...

Όχι. Του Business Trip (Part 1).

Αν υποθέσουμε ότι βλέπω καλά δηλαδή ;)

Spy είπε...

Βλέπω ότι ο "Dexter" σας έχει επηρεάσει κι εσάς ανεπανόρθωτα...
;)

Εξαιρετικό το μπλογκ.
Αλλά ακόμα πιο εξαιρετικές οι μουσικές σας επιλογές.
Καλή συνέχεια.

Adis είπε...

Madame de la Luna,
καλά βλέπεις, πολύ καλά! ;)
Βασικά, καλά που μου το είπες, γιατί εγώ πάντα μ' αυτήν τη γραμματοσειρά έγραφα, αλλά στο part:1 μάλλον το ξέχασα..
Σ' ευχαριστώ πάντως θα το 'χω υπόψην μου! :)

Καλό βράδυ!


Spy,
ανεπανόρθωτα όμως!..
Σ' ευχαριστούμε πολύ! :)
Σας άρεσε η μουσική ε?? (Αυτό ίσως με ξάφνιασε λίγο).

Καλό βράδυ! :)

theorema είπε...

Καλορίζικο και ούριος άνεμος!!!!! Πάντα τέτοια! :-)))))))

About Me

Other Puppets

Memento Mori

Memento Mori

The boy who wanted to be a real puppet...

Smile as they cry, teach them how to fly. Bring the bed where they'll sleep for last time and in the end.. Dance on their graves...