Are you lost? Don't be afraid my dear, I'll be there when you'll need me.. To sing to you the song of sadness when all hope will have been lost...

Tied Puppets


Liani
Είμαι ο ιππότης της τετράγωνης κρέπας,
ο άρχοντας του κηκλιδώματος,
ο πρίγκιπας της τουαλέτας,
είμαι το φως του φρένου,
η βουβαλική μάζα του τραίνου,
είμαι ο σκουπιδοφάγος του σπιτιού σας.
Είμαι ο άρχοντας
Είμαι ο Μεγιστάνας
Είμαι πριγκίπισσα
Είμαι ο διακόπτης

ΕΙΜΑΙ... Ο Άκυρος Λόρδος
(τυχών συμπτώσεις με αληθινά πρόσωπα είναι τυχαίες)
Σήμερα έκλεισα τα 5 μου :D

Never Judge a Book By It's Cover ;)
<-------------------------------->


Adis
Αν σου πω ποιος είμαι σήμερα, δε θα ξέρεις ποιος θα 'μαι αύριο. Αν προσπαθήσω να σου πω ποιος θα είμαι αύριο από σήμερα, ίσως και να κάνω λάθος. Το χθες είναι πλέον πολύ μακριά. Έτσι γράφω για να "σώσω" το ποιος είμαι τη στιγμή που το κάνω.. Όλοι μας αλλάζουμε, αρκεί να ξέρεις να χειριστείς σωστά αυτό που γίνεσαι..

The page of an old friend

Take a walk down the visual
Bill Ioanou


There are things known and things unknown an' in between are the doors...

Bleeders

Παρασκευή, Νοεμβρίου 05, 2010

...Μια ώρα τώρα το κοιτάζω και προσπαθώ να καταλάβω τι ώρα είναι.. Οι χτύποι σαν σφυριές τρυπούν τ' αυτιά μου πλέον.. Άραγε πέρασε μόνο μια ώρα?... Ξανακοίταξα. Πλησίασα. Πλησίασα λίγο περισσότερο.. Τότε συνειδητοποίησα πως χαμογελούσα γιατί κατάλαβα όταν είδα τις μπαταρίες στο πάτωμα... Ξαφνικά τρεις γνώριμες φάτσες εμφανίστηκαν στον καθρέφτη στα δεξιά και γελούσαν μ' όλη τους τη δύναμη χωρίς ν' ακούγονται.. Πήγαιναν ρυθμικά μπρος πίσω με ορθάνοιχτα μάτια που κοιτούσαν αγχωμένα προς όλες τις κατευθύνσεις.. Ο ήχος ήρθε καθυστερημένα και ήταν τελείως ασυγχρόνιστος με την εικόνα.. Ανατριχιαστικά γέρικα γέλια έβγαιναν απ' τα στόματα των νέων και μου θύμιζαν το μέλλον.. Τότε μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η αστραπή και η βροντή και κοίταξα στην κούπα του καφέ που κρατούσα ξαφνικά στα χέρια μου.. Προσπάθησα να εστιάσω βαθιά μέσα του και να δω πέρα απ' το σκούρο, καφέ χρώμα του.. Μετά από λίγο κατάφερα να παρατηρήσω μια λευκή τελεία στο κέντρο του πάτου.. Μπορεί να ήταν και κίτρινη, όταν πριν προλάβω να σιγουρευτώ μια απότομη ρουφήχτρα με τράβηξε κατευθείαν μέσα...

Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν σε άλλη θέση, όρθιος στη γωνία του δωματίου μου.. Όλα (σχεδόν) ίδια.. Ο καθρέφτης αυτή τη φορά ήταν αριστερά απ' το ρολόι που κρεμόταν ανάποδα ψηλά στον τοίχο.. Δε με παραξένεψε και πολύ όμως όταν είδα το χαλί και όλα τα έπιπλα στο ταβάνι και τη λάμπα αναμμένη στο πάτωμα σαν μπαλόνι γεμάτο με ήλιο.. Ο καφές τώρα ήταν πάνω σ' ένα τραπεζάκι, που πρώτη φορά έβλεπα, μπροστά απ' την πόρτα, η οποία δεν είχε χερούλι μόνο μια μαύρη τρύπα απ' την οποία δεν έβλεπες τίποτα παραπέρα..
Κοίταξα πάλι τον καθρέφτη. Θυμήθηκα ξανά την αστραπή και βγήκα στο μπαλκόνι να την ψάξω.. Είχε πια ξημερώσει, πρέπει να ήταν 22:41 απ' ό,τι άκουσα.. Για κάποιο περίεργο λόγο έξω δεν είδα πουθενά κάγκελα.. Έκανα ένα βήμα πέρα απ' τα σύνορα του μπαλκονιού με διάθεση να πέσω, αλλά δεν τα κατάφερα.. Σκαλοπάτια εμφανίζονταν το ένα μετά το άλλο σε κάθε μου πάτημα.. Άλλα ανέβαιναν, άλλα κατέβαιναν.. Κάποια στιγμή έχασα την αίσθηση του ύψους και του βάρους.. Πρέπει να είχαμε ανέβει αρκετά.. Συνέχισα να ψάχνω εκείνη τη λάμψη στον ουρανό, αλλά σε κάθε ματιά με κάρφωνε και ένα διαφορετικό φως αστεριού.. Ευτυχώς τουλάχιστον είχε πανσέληνο για να βλέπω που πατάω.. Και μόλις επαναπαύθηκα σ' αυτήν τη σκέψη τα σκαλοπάτια έσβησαν μαζί με όλα τα λαμπιόνια του στολισμένου μου ουρανού.. Και έπεσα. Στο κενό.. Όμως πριν προλάβω ν' αγγίξω έδαφος τα πάντα έσβησαν ξανά και ύστερα πάλι επανήλθαν...

Αυτήν τη φορά καθόμουν δίπλα σ' ένα σκιάχτρο μελαγχολικά χαμογελαστό.. Όλα λευκά, χιόνιζε. Όχι χιόνι, ήταν κάστανα, αλλά ήταν ελαφριά σαν πούπουλα και κατάλευκα. Έπεφταν αργά αργά απ' το γκρίζο ουρανό και μόλις άγγιζαν το έδαφος φύτρωναν μαργαρίτες που μαραίνονταν και χάνονταν πάλι από 'κει που 'ρθαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.. Και εγώ καθόμουν ακίνητος εκεί να κοιτάζω μαγεμένος το περίεργο αυτό θέαμα λες και ήταν η έναρξη τελετής της πιο μεγάλης γιορτής του κόσμου!. Και τότε ξαφνικά το σκιάχτρο άρχισε να περιστρέφεται, στην αρχή σιγά σιγά και μετά όλο και πιο γρήγορα.. Έμοιαζε να θέλει να φωνάξει, να μιλήσει, όχι απαραίτητα σε 'μένα, απλά ν' ανοίξει το στόμα του και να βγάλει φωνή ανθρώπινη.. Και όσο δεν τα κατάφερνε τόσο και πιο γρήγορα γύριζε.. Και ο εκκωφαντικός ήχος που δημιουργούσε με τον αέρα γύρω του θύμιζε φωνές από κοινό σε συναυλία που ζητούσε τα λεφτά του πίσω.. Και πρέπει να ήταν χιλιάδες.. Τους άκουγα όλο και πιο καθαρά, σαν να με πλησίαζαν με σκοπό να με φάνε ζωντανό.. Τα μάτια μου έκλεισαν αυτόματα.. Τρόμαξα. Με μια απότομη κίνηση πετάχτηκα πάνω και έκανα ένα βήμα προς τα πίσω παραπατώντας.. Ποιος ξέρει από που βρέθηκε εκεί, σκέφτηκα, όταν είχα ήδη αρχίσει να βυθίζομαι στην τρύπα στην οποία είχα πέσει.. Ένιωθα να πνίγομαι.. Αυτό ήταν, σε λίγο δεν έβλεπα τίποτα.. Το φως του ουρανού χάθηκε στο βάθος και η τρύπα έκλεισε καταπίνοντας με...

Δυστυχώς δεν ήταν το τέλος... Έριξα μια γρήγορη ματιά γύρω μου.. Όλα ήταν στη θέση τους.. Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου, στο δωμάτιό μου με τα ρούχα της δουλειάς και μάλλον με είχε πάρει ο ύπνος.. Ίσως απλά να ήταν ένα όνειρο.. Κι όμως έμοιαζε τόσο αληθινό... Έκανα να σηκωθώ μα δε μπορούσα, ένιωθα τόσο αδύναμος.. Ξαφνικά ζαλίστηκα, όπως ο μεθυσμένος το επόμενο πρωί του πάρτι.. Δε μπορούσα να σκεφτώ τίποτα.. Ξανακούμπησα το κεφάλι μου πίσω στο μαξιλάρι.. Έκατσα εκεί και απλά κοίταζα το ρολόι στον τοίχο ναρκωμένος.. Τα λεπτά έμοιαζαν να περνάνε πότε πότε τόσο γρήγορα και πότε πότε τόσο αργά.. Μια ώρα τώρα το κοιτάζω και προσπαθώ να καταλάβω τι ώρα είναι.. Οι χτύποι σαν σφυριές τρυπούν τ' αυτιά μου πλέον.. Άραγε πέρασε μόνο μια ώρα?...

2 Commited Crimes:

Unidentified είπε...

Θα είμαι απολύτως ειλικρινής.Κάποιες στιγμές προσπαθούσα να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής!Κάποιες άλλες προσπαθούσα να συνδέσω τα κομμάτια.Αλλά μόλις τελείωσα την ανάγνωση ένα ήταν το σίγουρο.Χωρίς να έχω καταλάβει και πολλά μάλλον, για κάποιο λόγο μου άρεσε πάρα πολύ...
Καλό απόγευμα..

Unidentified είπε...

Μόλις έπαθα ένα μικροσοκ!
Αν και αργά (ναι, το ξέρω πολύ αργά)
διάβασα την τελευταία ανάρτηση του blog σου και αν κατάλαβα καλά... τέλος;;
Ειλικρινά, στεναχωρήθηκα...
Εύχομαι να επιστρέψεις με κάτι άλλο...

About Me

Other Puppets

Memento Mori

Memento Mori

The boy who wanted to be a real puppet...

Smile as they cry, teach them how to fly. Bring the bed where they'll sleep for last time and in the end.. Dance on their graves...