Sentimental Violence: Youthful Sins (Part: 1)

Tied Puppets

Liani
Είμαι ο ιππότης της τετράγωνης κρέπας,
ο άρχοντας του κηκλιδώματος,
ο πρίγκιπας της τουαλέτας,
είμαι το φως του φρένου,
η βουβαλική μάζα του τραίνου,
είμαι ο σκουπιδοφάγος του σπιτιού σας.
Είμαι ο άρχοντας
Είμαι ο Μεγιστάνας
Είμαι πριγκίπισσα
Είμαι ο διακόπτης

ΕΙΜΑΙ... Ο Άκυρος Λόρδος
(τυχών συμπτώσεις με αληθινά πρόσωπα είναι τυχαίες)
Σήμερα έκλεισα τα 5 μου :D

Never Judge a Book By It's Cover ;)

<-------------------------------->

Adis
Αν σου πω ποιος είμαι σήμερα, δε θα ξέρεις ποιος θα 'μαι αύριο. Αν προσπαθήσω να σου πω ποιος θα είμαι αύριο από σήμερα, ίσως και να κάνω λάθος. Το χθες είναι πλέον πολύ μακριά. Έτσι γράφω για να "σώσω" το ποιος είμαι τη στιγμή που το κάνω.. Όλοι μας αλλάζουμε, αρκεί να ξέρεις να χειριστείς σωστά αυτό που γίνεσαι..

Δευτέρα, Ιουλίου 26, 2010

Youthful Sins (Part: 1)

03:33 | Blessed by Adis |

...Πασχάλης, χάρηκα. Κάθησε. Λοιπόν, δεν έχουμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας οπότε άκου προσεκτικά.. Θα σου πω τι έγινε, αυτά που ξέρω βασικά, αλλά σε παρακαλώ μη με διακόψεις μέχρι να τελειώσω..

Πάνε τρία χρόνια τώρα. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει, δεν αντέχαμε άλλο εκεί μέσα.. Θυμάμαι που μου 'λεγε τότε συνεχώς: "Μη ξεχνάς πως το υποσχεθήκαμε στη φιλία μας.." και τα λόγια του φώλιαζαν μέσα μου όλο και πιο βαθιά κάθε φορά που επαναλάμβανε αυτή τη φράση.. Το είχαμε κανονίσει πολύ καιρό πριν και ήταν όλα τέλεια στημένα εκτός από μια λεπτομέρεια.. Βέβαια όταν μας είχε πρωτοβάλει την ιδέα στο μυαλό ο Κώστας ήμασταν τέσσερις στην παρέα.. Εγώ, αυτός, ο Άλεξ και η Κλεοπάτρα...

Τον Άλεξ τον ήξερα απ' το δημοτικό και ήμασταν αχώριστοι από τότε. Στο σχολείο, στις βόλτες, στα ταξίδια, στις αλητείες, στα δύσκολα και στα εύκολα.. Παντού μαζί.. Είχε πάθει και ένα ατύχημα στο πόδι θυμάμαι κάποτε και από εκείνη τη μέρα δεθήκαμε περισσότερο.. Τον Κώστα το γνώρισα μερικά χρόνια μετά τυχαία στο σχολείο σε ένα σκηνικό που είχε γίνει.. Μπήκε πολύ ξαφνικά στην παρέα, πριν καλά καλά το καταλάβουμε.. Φαινόταν καλό παιδί και ήταν ήπιων τόνων άνθρωπος γενικότερα. Απ' την άλλη ήταν και πάρα πολύ εσωστρεφής και μας πήρε καιρό μέχρι να τον εμπιστευτούμε και να δέσουμε όλοι μαζί.. Ήμασταν όμως ό,τι πρέπει για τη δουλειά... Η Κλεοπάτρα φυσικά ήταν απ' έξω εξ αρχής, αλλά μιας και ήταν η κοπέλα μου δε μπορούσε να μας προδώσει και να κάνει πίσω.. Ήταν συμμαθήτριά μου και του Άλεξ απ' το γυμνάσιο και τελικά μόλις μπήκαμε στο λύκειο τα βρήκαμε. Από τότε μέχρι εκείνο το καταραμένο γεγονός ήμασταν μαζί. Κρίμα πάντως.. Ήταν πολύ καλή κοπέλα και πολύ όμορφη.. Η πιο όμορφη που έχω δει μέχρι και σήμερα.. Αν ήξερα ότι θα καταλήγαμε όμως έτσι δε θα ήθελα να την ξέρω καν...

Δύο βδομάδες πριν τη μέρα της "μεγάλης φωτιάς" ο Άλεξ έκανε πίσω.. Φοβήθηκε, πρώτη φορά τον έβλεπα να φοβάται και δε μπορούσαμε να του αλλάξουμε γνώμη με κανένα τρόπο.. Θυμάμαι εκείνο το φθινοπωρινό απόγευμα όπου είχαμε καθίσει στο παγκάκι κάτω απ' το τεράστιο δέντρο της γειτονιάς για να συζητήσουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες και εκεί μας το είπε.. Υποσχέθηκε βέβαια να μείνει τάφος ό,τι κι αν συνέβαινε γιατί έτσι κι αλλιώς δεν ήθελε καμία ανάμιξη μ' όλο το θέμα πλέον.. Και κάτι ήξερε μάλλον απ' ό,τι φάνηκε... Οπότε μετά μείναμε οι τρεις μας.. Το τρίγωνο του διαβόλου όπως μας έλεγαν οι άλλοι στο σχολείο...

Την επόμενη μέρα ήταν η πρώτη φορά που υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας να μην κάνουμε πίσω ό,τι κι αν γίνει.. Και έτσι και έγινε. Κάτι όμως δεν πήγαινε καλά με την Κλεοπάτρα και τον Κώστα, το ένιωθα, το έβλεπα αρκετό καιρό, αλλά δεν είχαμε χρόνο για τέτοια τότε.. Το μυαλό μου, όπως και των άλλων ήθελα να πιστεύω, ήταν στο πως θα πραγματοποιήσουμε το σχέδιό μας χωρίς κανείς να μας καταλάβει.. Και επιτέλους η μέρα της "μεγάλης φωτιάς" έφτασε...

Labels Youthful Sins

2 Commited Crimes:

Liani είπε...: ενδιαφερον. Αντε να δουμε τι σκεφτηκες και παλι.; 27 Ιουλίου 2010 στις 7:27 μ.μ.
Adis είπε...: Liani,
άντε να δούμε.. ;)
Πρόσεξε τα ονόματα...

Νύχτα! :); 7 Αυγούστου 2010 στις 8:41 μ.μ.