Are you lost? Don't be afraid my dear, I'll be there when you'll need me.. To sing to you the song of sadness when all hope will have been lost...

Tied Puppets


Liani
Είμαι ο ιππότης της τετράγωνης κρέπας,
ο άρχοντας του κηκλιδώματος,
ο πρίγκιπας της τουαλέτας,
είμαι το φως του φρένου,
η βουβαλική μάζα του τραίνου,
είμαι ο σκουπιδοφάγος του σπιτιού σας.
Είμαι ο άρχοντας
Είμαι ο Μεγιστάνας
Είμαι πριγκίπισσα
Είμαι ο διακόπτης

ΕΙΜΑΙ... Ο Άκυρος Λόρδος
(τυχών συμπτώσεις με αληθινά πρόσωπα είναι τυχαίες)
Σήμερα έκλεισα τα 5 μου :D

Never Judge a Book By It's Cover ;)
<-------------------------------->


Adis
Αν σου πω ποιος είμαι σήμερα, δε θα ξέρεις ποιος θα 'μαι αύριο. Αν προσπαθήσω να σου πω ποιος θα είμαι αύριο από σήμερα, ίσως και να κάνω λάθος. Το χθες είναι πλέον πολύ μακριά. Έτσι γράφω για να "σώσω" το ποιος είμαι τη στιγμή που το κάνω.. Όλοι μας αλλάζουμε, αρκεί να ξέρεις να χειριστείς σωστά αυτό που γίνεσαι..

The page of an old friend

Take a walk down the visual
Bill Ioanou


There are things known and things unknown an' in between are the doors...

Bleeders

Σάββατο, Αυγούστου 28, 2010


Τότε ξαφνικά θυμήθηκα τα παιχνίδια μπέιζμπολ που κάναμε με την ομάδα πριν τα παρατήσω.. Την αίσθηση εκείνη που νιώθεις περιμένοντας τον άλλο απέναντί σου να σου στείλει εκείνο το τόσο βαρύ για το μέγεθός του μπαλάκι με όλη του τη δύναμη.. Γιατί ξέρεις πως δε θα σου χαριστεί.. Και όσο περιμένεις ο ιδρώτας κυλάει στο μέτωπό σου μέσα απ' το κράνος ενώ παράλληλα η αδρεναλίνη ανεβαίνει στα ύψη καθώς μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου το στέλνεις πίσω και το βλέπεις ν' απομακρύνεται ψηλά στον ουρανό.. Και ξέρεις ότι τώρα που πέτυχες τον στόχο σου πρέπει να τρέξεις.. Και αυτό έκανα. Έτρεξα...

Η χαρτοταινία σχίστηκε και το σαγόνι του θρυμματίστηκε ενώ έφυγε πίσω μαζί με την καρέκλα.. Κομμάτια, μάλλον από δόντια θαρρώ, ακούστηκαν καθώς σκορπίστηκαν στο πάτωμα της αίθουσας όπου το κόκκινο βασίλευε.. (Το μπαλάκι πρέπει να ήταν ακόμη στο στόμα του γιατί δεν το είδα πουθενά..) Ταυτόχρονα είδα και την Κλεοπάτρα να πέφτει με το κεφάλι λιπόθυμη απ' την έδρα. Όμως δε μπορούσα να σκεφτώ τίποτα εκείνη τη στιγμή, όλα είχαν τελειώσει.. Κοίταξα γύρω μου και δάκρυσα.. Παντού μύριζε η κατάντια μας.. Μας σιχάθηκα... Πέταξα το ρόπαλο απ' τα χέρια μου και αφού έβαλα σ' όλους τους ορόφους φωτιά έφυγα τρέχοντας όπως μπήκα.. Μακάρι αυτή η φωτιά να μπορούσε να κάψει και όλες αυτές τις αναμνήσεις μαζί με το κτίριο της φρίκης... Κόντευε τέσσερις τα ξημερώματα και υποτίθεται μέχρι αυτήν την ώρα θα είχαμε γυρίσει πίσω. Τίποτα όμως δεν έγινε όπως το είχαμε σχεδιάσει εξ αρχής.. Τίποτα...
Ευτυχώς για 'μένα πρόλαβα και γύρισα σπίτι χωρίς να με καταλάβουν.. Και το επόμενο πρωί στο οποίο το απάνθρωπο αυτό σκηνικό ήταν πλέον γεγονός με βρήκε στο κρεβάτι.. Τρομοκρατήθηκε ολόκληρη η πόλη είπαν, αλλά δε μπορούσαν ν' αποδείξουν τίποτα.. Κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν άκουσε και δε μπορούσαν να με κατηγορήσουν για τίποτα ακόμη κι αν με υποψιαζόντουσαν...

Ο Άλεξ ευτυχώς δε μίλησε, αλλά ούτε και με ρώτησε τι συνέβη.. Ένα μήνα μετά από αυτό περίπου δεν τον ξαναείδα, μου είπαν πως είχε μετακομίσει με τους δικούς του, αλλά δεν τον έψαξα.. Ούτε κι αυτός εμένα.. Το πιο περίεργο και άσχημο που έμαθα λίγο καιρό μετά ήταν πως η Κλεοπάτρα είχα καταφέρει να συνέλθει και να βγει απ' το σχολείο πριν καεί ζωντανή όπως μάλλον έπαθε ο Κώστας.. Αλλά είχε πάθει ολική αμνησία και μερικές μέρες αργότερα έμεινε φυτό, μάλλον απ' το σοκ και το χτύπημα στο κεφάλι όταν έπεσε.. Όπως ήταν φυσικό και αυτή δε μπορούσε να πει τίποτα.. Κρίμα όμως, ήταν πολύ νέα για κάτι τέτοιο...

 
Και οι μέρες περνούσαν χωρίς αποτέλεσμα.. Και τώρα θα ήμουν μια χαρά αν δεν ήταν εκείνος.. Κάποιος μας είχε δει εκείνο το βράδυ.. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά άκουσα πως ήταν ο Χρήστος, ο μεγαλύτερος αδερφός του Κώστα, (για τον οποίο εγώ για κάποιο περίεργο λόγο δεν είχα ξανακούσει τίποτα) και ένα χρόνο μετά λένε, μαρτύρησε στην αστυνομία πως είδε τον αδερφό του μαζί με άλλους δύο να τρέχουν μεσ' στη νύχτα.. Δε ξέρω γιατί άργησε τόσο να μιλήσει, αλλά λίγο με νοιάζει τώρα.. Ευτυχώς βέβαια δεν είχε προλάβει να μας αναγνωρίσει, αλλά όπως και να 'χει αυτός είναι ο λόγος που με ψάχνουν μέχρι και σήμερα... Γι' αυτό σου λέω, πρέπει να με βοηθήσεις να φύγω απ' τη χώρα όσο πιο σύντομα γίνεται.. Και σε χρειάζομαι γιατί πλέον δε μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν άλλο... Με τα λεφτά τα βρίσκουμε, μην ανησυχείς.. Θα το κάνεις λοιπόν? Λέγε..

Ο ξανθός και γεροδεμένος τύπος τότε έκανε λίγο πίσω την καρέκλα του και ανοιγόκλεισε τα μάτια κοιτάζοντας το νυχτερινό τοπίο έξω απ' το παράθυρο.. Έσφιξε τα χείλη του και μετά έφτυσε μεσ' στο ποτήρι της μπύρας του βάζοντας ταυτόχρονα προσεκτικά το δεξί του χέρι στην εσωτερική τσέπη του δερμάτινου μπουφάν του... Ένας ψιθυριστός πυροβολισμός ακούστηκε μέσα απ' το bar και λίγο μετά μια σκιά χάθηκε μεσ' στη βροχή με αργά και σταθερά βήματα, στο στενό που οδηγούσε προς το κέντρο της πόλης.. Εκείνο το περίεργο βράδυ βρήκε τον Πασχάλη απρόσμενα νεκρό με το κεφάλι βουτηγμένο στο αίμα πάνω στο τραπέζι της συνωμοσίας με ένα χαραγμένο "Χ" στο μέτωπό του, μάλλον από μαχαίρι...

12 Commited Crimes:

Adis είπε...

The End...

Καλό βράδυ σ' εσάς και σε όλες τις νεανικές αμαρτίες σας...

Liani είπε...

μαλιστα....
αναρωτιεμαι το "Πασχαλης" στο τελος ειναι επιτυδες με το ς τελικο η απλως τυπογραφικο λαθος? οπως και το "εκανα πισω την καρεκλα του"

θα ακουσω πρωτα την απαντηση και μετα θα μιλησω :)

Cu around
Lianiς

AlexStre είπε...

xaxaxaxa gamato! malaka exete tromerh fantasia kai oi dyo sas edw mesa : ) gamath "istoria"

Adis είπε...

Liani,
κοίτα, τις περισσότερες φορές τέτοια κείμενα γράφονται σε ώρες ακατάλληλες, δηλαδή μετά τις 2-3 τα ξημερώματα, οπότε τα λάθη είναι αναμενώμενα.. Ευχαριστώ πάντως για την επισήμανση.. ;)

(Για πες τώρα, όχι για πες!)

Καλημέρα. :)


Stolenblood,
χαίρομαι που άρεσε το τέλος έστω σε κάποιον! Αλλά γιατί παρακαλώ το "ιστορία" το έβαλες σε εισαγωγικά!?..

Άντε καλό διάβασμα! :)

Liani είπε...

εαν μου ελεγες οτι τα λαθη δεν ηταν λαθη τοτε θα σου ελεγα οτι ο κεντρικος χαρακτηρας ειχε διχασμενη προσωπικοτητα και ειχε 2

αυτο θα φαινοταν απ την φραση "εκανα πισω την καρεκλα του" που το εκανα ειναι η λεξη κλειδι. Μονο πανω σε αυτο συμπερανα οτι θα μπορουσε να ειναι διχασμενη, αλλα αφου δεν ειναι, δεν ειναι :Ρ

πφφφφ δλδ τωρα εγω πρεπει να γραψω ιστορια? ε? χΔ

χμ...

annanas είπε...

καλόόό, αλλά δεν ήξερε καν την ταυτότητα του μόνου που μπορούσε να εμπιστευτεί;;

Adis είπε...

Liani,
μάλιστα.. Μάλλον η φαντασία σου τρέχει πολύ πολύ πιο μπροστά απ' τη δική μου.. :P
Εγώ αυτό είχα να πω.
Καλό βράδυ! :)


Αnnana,
μάλλον δεν τον ήξερε όσο καλά νόμιζε.. Καμιά φορά βλέπεις οι άνθρωποι άλλοι φαίνονται και άλλοι είναι.. Ίσως να το ξέρεις και πιο καλά από 'μένα..

Καληνύχτα! :)

Ανώνυμος είπε...

μπραβο; ωραια ιστορια και ωραιο τελος...σιγουρα καλυτερη απο τα μυρμηγκια και τους ελεφαντες(ελεος)
-sentenced-

Adis είπε...

Sentenced,
μη συγκρίνεις, είναι τελείως διαφορετικά.. Σε όλα. Άλλωστε αυτός είναι και ένας απ' τους στόχους, να αρεσούν τέτοια κείμενα σ' αυτούς που δεν τους αρέσουν τα άλλα.. ;)
Και φυσικά το ίδιο συμβαίνει και απ' την άλλη πλευρά. Πάντως χαίρομαι που σ' άρεσε το τέλος. :)

Καληνύχτες! :)

Unidentified είπε...

Το καλό που σου θέλω να μην έχεις κάποια προσωπική εμπειρία που σου έδωσε έμπνευση για την ιστορία αυτή!
Όντως όμως είναι πολύ ωραία,όσο πιο πολύ διάβαζα τόσο πιο πολύ ήθελα να δω τι θα γίνει στο τέλος.Εύγε!

Adis είπε...

Unidentified,
δηλαδή αν σου πω ότι είναι παραμύθι θα ηρεμήσεις?..

Έμπνευση εμπειρίας όχι, αλλά έχει μια γεύση από κάτι πραγματικό.. Η αρχή βέβαια, άντε να το πω, έγινε διαβάζοντας μια φράση σ' ένα κείμενο του Annana.. Άσχετη τελείως, αλλά ήταν το πρώτο πράγμα που μου έφερε τη διάθεση να γράψω κάτι τέτοιο..

(Φαντάζομαι τώρα που τρέχει ο νους σου στο τί μπορεί να έγραψε ο Annanas)!.. Χαχα.. :P


(Σόρρυ για την καθυστέρηση, αλλά είχα ένα περίεργο πρόβλημα με το σχόλιο..)
Καλό ξημέρωμα! :)

Unidentified είπε...

Τώρα μάλιστα, ηρέμησα! Και η αλήθεια είναι ότι με έβαλες σε περιέργεια για το τι μπορεί να είχε γράψει ο Annanas!Δεν είναι όμως πολύ ωραίο όταν μια λέξη, μια φράση, μια εικόνα γίνεται έναυσμα και έμπνευση για να δημιουργήσεις κάτι;!
Και μην ανησυχείς, όσο καθυστερημένα και να έρθει η απάντηση σου θα την δω.Δεν τη γλιτώνεις!

Καλή σου νύχτα..

About Me

Other Puppets

Memento Mori

Memento Mori

The boy who wanted to be a real puppet...

Smile as they cry, teach them how to fly. Bring the bed where they'll sleep for last time and in the end.. Dance on their graves...